Hayattan doğru mesajları çıkarmalı.Neden bu benim başıma geldi, deyip sızlanmak değil yapılması gereken.Başıma gelen bu şey herneyse bana ne anlatmak istiyor,almam gereken mesaj ne? Hayatımın neresinde hata yapıyorum?Nerde takılıp kaldım? Kendimize sormamız
gereken doğru sorular bunlar olmalı.Başımıza gelen,ilk etapta kötü ya da felaket olarak adlandırdığımız olaylardan gerekli mesajı alıp, hayatımıza geçirmek bence önemli olan. Ancak
o zaman farkında bir hayat yaşarız.Geleceğe korkularla değil kendi seçimlerimizle,üstesinden geldiğimiz zorluklar ve deneyimlerle ilerleriz.
İzlediğim bir filmde Küçük bir kız çocuğu kaçırılır.Çocuğun annesi polise durumu haber verir fakat polis bunun ciddi bir vaka olup olmadığı kanısına varmadan ,üzerinden 24 saat geçmeden birşey yapamayız der.Kısacası küçük kız vaktinde harekete geçilmediği için ölü olarak bulunur. Küçük kızın annesi olaydan bir süre sonra kendini toplayıp bir dernek kurar.Kçırılan çocukların hemen bulunabilmesi için,siyasetçilerden de yardım alarak polis teşkilatı ile öyle bir sistem kurarlar ki bu sayede bir sürü çocuğun hayatı kurtarılır.İşte anlatmak istediğim şeye tercüman olan gerçekten alıntı bir film öyküsüdür bu.
Mevlana ne güzel söylemişitr; Hakk’ın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine ,teslim ol.Bırak hayat sana rağmen değil seninle beraber aksın.Düzenim bozulur,hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını???
